Żar słońca przenika ...

[Kamil Rousseau]

Mikoku napisał(a):Żar słońca przenika przez okiennice,
powoli dociera i rozgrzewa moje lico,
pojawia się uśmiech i zadowolenie,
więc nie jestem sama w tej przestrzeni.

Czuję promień opuszkami palców,
ciepło rozbudzające zmysły do życia,
radość przepełniająca moją duszę, ja żyję!
A to jest najcudowniejsze.

Stojąc nad przepaścią bytu i niebytu,
wyborów mogłabym dokonywać wielu,
rozkoszuję się naturalnym ciepłem
doceniam jak wiele dla mnie czynisz
dając mi kolejną szansę na nowe życie.

Bo kiedy powracasz z krętej drogi,
życie jest czarodziejską kulą,
w której nie każdy może dostrzec
siebie w odmienionej przestrzeni.

zaznaczyłem pięknre momenty wiersza...a słowa:

"ja żyję!
A to jest najcudowniejsze."


do tej pory dźwieczą mi w uszach