złudzenie

[nangalia]

unosił się zapach
kruchej wyobraźni
już sama nie wiem

czy to ty tak pachniałeś

otwieram zmysły
i widzę
dłonie we włosach
kiedy głaskałeś najczulej
mówiąc szeptem do ucha

że tylko ja

słowa rozmył deszcz
zdania rozpadły się w pół
nie pachnie już tobą dom
nie słyszę słów

włosy potargał wiatr
nie ma już nas
to czas
wymazał ciebie
jakbyś nie istniał