Pewnie Ci dobrze...

[lio]

Pewnie Ci dobrze jest, na tej leśnej polanie,
gdzie resztki babiego lata wplątują się we włosy.
Pewnie nie siedzisz tam sama, wpatrując się w biały puch chmur,
czerpiąc ostatnie promyki letniego słońca.
Pewnie już nie pamiętasz tej wiosny,
co zielenią rozbudziła w nas najskrytsze pragnienia.
Pewnie już zapomniałaś…

[anja]

Pewnie Ci dobrze jest, na tej leśnej polanie,
gdzie resztki babiego lata srebrem wplątane we włosy.
Pewnie nie siedzisz tam sama, wpatrzona w biały puch chmur,
chłonąc ostatnie promyki letniego słońca.
Pewnie już nie pamiętasz tamtej wiosny,
co zielenią rozbudziła w nas najskrytsze pragnienia.
Pewnie już zapomniałaś…


Pewnie Ci dobrze jest, na leśnej polanie,
gdzie resztki babiego lata srebrem wplątane we włosy.
Pewnie nie siedzisz tam sama, wpatrzona w biały puch chmur,
chłonąc ostatnie promyki letniego słońca.
Pewnie już nie pamiętasz tamtej wiosny,
co zielenią rozbudziła w nas najskrytsze pragnienia.
Pewnie już zapomniałaś…

Piękny, romantyczny temat wiersza. Pozwoliłam sobie troszkę zmienić po swojemu, choć też nie jestem zachwycona. Można go jeszcze szlifować